Winorośl w polskich warunkach
Uprawa winorośli w przydomowym ogródku w Polsce jest możliwa i coraz popularniejsza — zwłaszcza w cieplejszych rejonach kraju, ale odpowiedni dobór odmiany i stanowiska pozwala cieszyć się własnymi winogronami niemal w każdej części Polski.
W polskim klimacie najlepiej sprawdzają się odmiany odporne na mróz i choroby grzybowe. Wyróżniamy dwa główne typy:
deserowe (do jedzenia na surowo): np. Zilga, Swenson Red, Solaris, Aurora, Muscat Blue
na wino: np. Regent, Rondo, Leon Millot, Bianca
Winorośl lubi ciepło i słońce — najlepsze będzie:południowe lub południowo-zachodnie nachylenie, osłonięte od wiatru (np. przy ścianie budynku lub płocie)gleba lekka, przepuszczalna, najlepiej wapienna lub lekko zasadowa
Nie lubi:zastoin wodnych, ciężkich, gliniastych i zimnych gleb
Termin sadzenia: wiosna (kwiecień–maj) lub jesień (wrzesień–październik)
Odstępy: ok. 1–1,5 metra między krzewami
Głębokość: miejsce szczepienia ok. 5 cm nad ziemią (ważne przy sadzonkach szczepionych)
Przycinanie:kluczowy zabieg, wykonywany co roku zimą (luty–marzec)celem jest zachowanie odpowiedniego kształtu krzewu i stymulowanie owocowania
Podwiązywanie i prowadzenie:winorośl potrzebuje podpór — pergole, kratki, druty, ściany. Pędy muszą być systematycznie podwiązywane.
Nawożenie:kompost, obornik dobrze przekompostowany nawozy mineralne: azot wiosną, potas i fosfor latem
Ochrona:odporne odmiany rzadko wymagają chemicznej ochrony, warto monitorować występowanie mączniaka rzekomego, prawdziwego i szarej pleśni.
Pierwsze owoce zwykle pojawiają się w 2.–3. roku po posadzeniu
Zbiór: od połowy sierpnia (wczesne odmiany) do października
Owoce najlepiej zbierać w pełni dojrzałości – zawierają wtedy najwięcej cukru
Uprawa winorośli w ogrodzie przydomowym w Polsce jest możliwa. Wymaga wprawdzie systematyczności (szczególnie w przycinaniu i prowadzeniu pędów), ale w zamian daje piękną ozdobę ogrodu i smaczne owoce.
